Project
oorlogsliefdekind

Els en militair Jack

Oorlog, seks en liefde

Tijdens de oorlog met Indonesië stuurde Nederland 135.000 militairen naar de Indonesische archipel.  Na de onafhankelijkheidsoorlog in 1949 keerden de manschappen huiswaarts. Zij trouwden en stichtten een gezin. Velen verzwegen dat ze al vader waren:  tijdens deze koloniale oorlog tussen 1946 en1949 hebben zij duizenden kinderen verwekt. Want gedurende hun militaire verblijf in de Gordel van Smaragd onderhielden ‘onze jongens’ veelvuldig contacten met Indonesische meisjes. Niet zelden werden uit deze tijdelijke liefdes kinderen geboren.

Els en hun dochtertje Nana

'Oorlogsliefdekinderen'

Nederland verloor de oorlog, Nederlands-Indië werd Indonesië. Na het vertrek van de Nederlandse militairen bleven de vrouwen en hun baby’s achter in het nieuwe Indonesië. Het grote zwijgen was begonnen, zowel aan Nederland als aan Indonesische zijde. De kinderen, met hun lichte huid heel herkenbaar, groeiden op als ‘bezetterskinderen’, kind van de vijand. Wij hebben hen ‘oorlogsliefdekinderen’ genoemd.

De familie Boon op de Contactdag

Contactdag

In 2010 organiseerden we een Contactdag. Vele van deze oorlogsliefdekinderen kennen hun vaders niet en zijn hun leven lang op zoek geweest. Is er nog familie in Nederland? Ook vaders zélf besloten -soms na zestig jaar- om op zoek te gaan naar hun verzwegen kinderen. En Nederlandse kinderen van deze vaders zijn soms (maar niet altijd) bereid om hun onbekende Indonesische halfbroer of halfzus te leren kennen, zoals de familie op deze foto.

Tuan Papa
Jongens van de Palmboomdivisie met hun baboe

Website, film, boek

Samen met militair historica Stef Scagliola en producent Jean Hellwig heb ik in 2009 dit veelomvattende project opgezet. Het gehele project Oorlogsliefdekind bestaat uit drie onderdelen: de website www.oorlogsliefdekind.nl (mede gefinancierd door Vfonds), de documentaire Tuan Papa (Andere Tijden Special, 80 min, 2010) en het boek Liefde in tijden van Oorlog (uitg. Boom, 2013).

Op de website verzamelen we verhalen van oorlogsliefdekinderen, hun militaire vaders, Indonesische moeders, en Nederlandse halfbroers en -zussen. Ook faciliteert de website zoektochten. Er zijn inmiddels honderden zoektochten en tientallen persoonlijke verhalen gepost. Enkele families zijn door toedoen van Oorlogsliefdekind.nl herenigd.

In 2010 ontwikkelden we een omvangrijke crossmediale samenwerking met de publieke omroepen VPRO/NTR. Historisch radioprogramma OVT besteedde een uitzending aan Oorlogsliefdekind, de website /Geschiedenis en het digitale kanaal Geschiedenis24 wijdden er thema-uitzendingen aan, de documentaire Tuan Papa werd uitgezonden als lange Special bij het populaire historische programma Andere Tijden.

Een selectie uit de honderden stemreacties voor Oorlogsliefdekind.nl bij de Geschiedenis Online Publieksprijs 2012 (geëindigd in Top-5 Publieksfavorieten)

* Deze website geef mij en mijn lotgenoten een stem, nadat we zo lang niet mochten bestaan. Ik ben heel blij dat ik mijn verhaal heb mogen vertellen op een site waar alle partijen gehoord mogen worden. Het is alleen jammer dat deze website net te laat kwam voor " een legermaatje van mijn biologische vader". Hij heeft me heel erg gesteund in mijn zoektocht, maar ik weet zeker dat hij er heel blij mee zou zijn geweest! * Onderbelicht deel van de vaderlandse en mijn geschiedenis, dus belangrijk! * Een geweldige site. Op zoek naar stukjes uit verleden die een onderdeel uitmaken van je bestaan. * Een waardig digitaal monument voor alle Nederlands-Indonesische Oorlogsliefdekinderen die nooit erkend zijn. * Een interessante website over een niet alledaags, verborgen, onderwerp. Aan de verhalen ligt veel verdriet ten grondslag. En aanvullend: wellicht heb ik zelf ook nog een halfbroer of halfzus in Sumatra. * Prima site. Een half tante gevonden * Ik ben blij dat er aandacht aan besteed wordt, ik ben zelf ook een oorlogskind die de vader niet kent. * Eindelijk is er iets over ons zodat iedereen mag weten van ons afkomst. * Jullie hebben mij doorverwezen naar de stichting Sakura. Dat was een schot in de roos. Proficiat. * Geweldige site. Deze site vult de gaten op die programma's als Spoorloos en Vermist laten liggen. Helaas voor mezelf zonder resultaat maar hartverwarmend als ik de andere verhalen lees. Ben zelf ook een oorlogliefdeskind. * Om mijn Indische roots te eren * In 2010 was ik al verrast, geboeid en ontroerd door de TV-documentaire Tuan Papa. Graag betuig ik nu mijn bewondering voor de voortreffelijk georganiseerde website 'oorlogsliefdekind', die zich aan geen taboes stoort en duidelijk in een belangrijke behoefte voorziet. Herman Burgers (Indië-veteraan 1948-1950) * The historic facts have answered many mysteries about my origin and why certain important decisions were made from the day i was born in 1948, * Ook mijn vader is van 1946 t/m 1949 in Indië geweest, maar heeft daarover nooit gesproken. Op onbewaakte momenten heeft hij alle foto’s verscheurd. Dit is de site om mogelijk zaken boven water te krijgen. * Hele fijne site en veel bezocht om personen aan elkaar te linken of in contact te kunnen brengen. Ik merk in mijn omgeving de behoefte * Eindelijk een stem voor mensen zoals mijn moeder. Deze site laat alleen hun verhalen zien, zonder daar een mening over te hebben. Hierdoor zullen ook meer mensen bereid zijn hun o zo belangrijke verhaal te doen al is het maar om het eindelijk eens verteld te hebben! * Het doel van deze site geeft de doelgroep een kans om levenspijn te erkennen, daardoor zichzelf te erkennen en mogelijk een ontwikkeling tot stand te brengen om iets positiefs met die pijn te doen. Hetzij kunnen loslaten en zonder ballast door te leven, hetzij verbinden met een stuk van je bron. Ik vind het een liefdevolle geste naar vaders en kinderen en moeders van die kinderen. * Deze website maakt heel veel mensen gelukkig! * Dit onderwerp spreekt mij als Indië-veteraan bijzonder aan! * Wij hebben zelf ook een vader opgespoord en gezien hoe gelukkig beiden waren. En wij zijn de held en heldin van haar leven nu zij eenmaal haar vader heeft gezien die helaas al overleden is. * Eindelijk komen de verhalen naar buiten uit de oorlogstijd in Indië. Ik ben zelf een kind van een oorlogsliefdespaar, dat gelukkig bij elkaar kon blijven. Zelfs door een ongelooflijk toeval samen op de boot naar Nederland zijn gevaren en een heel lang en gelukkig huwelijk hebben gehad. * Een prachtig initiatief! Alleen al de benaming oorlogsliefdekind in plaats van bastaard, verdient een lintje! Mensen die lang 'niet bestonden' krijgen nu een gezicht. * Door deze website heb ik nu mijn biologische fam. gevonden. Ik heb nu de mogelijkheid om meer van ze te weten. Mijn wereld is nu compleet. Vriendelijke groeten Josè Kerry. Goed hè. * Deze site vult het hiaat op waar andere stoppen, je leert ook je eigen geschiedenis beter kennen, zeker de Wereld van mijn vader, waar ik de verhalen al vanaf mijn geboorte hoor 🙂 * Ik behoor zelf tot deze groep. geboren 15-7- 42 te Tjimahi. Dit is een zeer goed initiatief * Dit is een prachtig project wat de schaamte voor deze kinderen wegneemt en contact mogelijk maakt over culturen heen * Het is niet alleen een website die erg interessant materiaal beschikbaar maakt, maar het is verbonden met een belangrijk onderzoeksinitiatief. Het interactieve karakter heeft ook veel antwoorden gegeven. * Wij hebben deze website gekozen omdat mijn vader begraven ligt in Indonesia. En waarschijnlijk ik een broer en zus heb. * Deze website maakt schrijnend duidelijk hoe weinig aandacht er is geschonken aan al deze militairen en al deze kinderen. Kinderen die tot op de dag van vandaag niet weten wie hun vader is. Ik heb een zus, een 'oorlogsliefdekind', die ik niet kan vinden, waarvan ik enkel weet dat ze er is, of misschien wel was. Zij weet niet dat haar vader niet meer leeft, zij weet niet dat ik vaak aan haar denk, zij weet niet eens dat ik besta. Dankzij het bestaan van deze site weet ik dat veel kinderen al zijn opgespoord. Dank zij deze site voel ik mij in mijn zoektocht niet meer alleen! Karen * Al jaren een steun in onze zoektocht met zeer toegewijde en fijne mensen. Gr. Jan van Ewijk uit Ingen * Ben dochter van een veteraan. Sinds augustus 2012 weet ik dat ik een halfbroer in Indonesië heb. Heb heel veel aan deze site gehad. Begrip voor mijn vader, want er werd nooit over gepraat. Ook contact gekregen met veteranen, dus kon uitzoeken in welk deel van Java mijn halfbroer woont. Een gouden site is dit, met een diamanten ster. Met vriendelijke groet, Dora.